Małe tablety przestały mieć sens

Przesiadłem się ze smartfona z pięciocalowym ekranem na fablet. Niby przekątna wyświetlacza ma tylko cal więcej, ale skok jakościowy czuć już wyraźnie. To rzeczywiście ni telefon, ni tablet, a właściwie i jedno, i drugie. Jak widać, można zjeść ciastko i jej mieć.

Rzeczona hybryda to Nokia Lumia 1520.

Należę do osób, dla których telefon to przede wszystkim terminal internetowy. Kluczowy jest dla mnie zatem ekran. Powinien być możliwie duży i dobrej jakości – jasny i kontrastowy, abym mógł coś na nim dostrzec bez wysilania wzroku także pod chmurką, gdy świeci słońce. Wysoka rozdzielczość – na tyle, by nawet małe litery były wyraźne – też ma znaczenie (inna rzecz, że nie widziałem jeszcze dużego smartfona/fabletu o ekranie niedostatecznie szczegółowym). Z drugiej strony – nie jestem zainteresowany walką na piksele za wszelką cenę, jaką uprawiają niektórzy producenci z powodów, nie mam wątpliwości, czysto marketingowych. Niektórzy się na to dają złapać, myśląc, że skoro ekran smartfona przebija rozdzielczością wielki telewizor w salonie, to wyświetla na pewno najlepszy obraz. Otóż nie, bardzo natomiast obciąża procesor i układ graficzny, co skutkuje szybszym rozładowaniem akumulatora, a bywa, że i ślamazarnym działaniem. Kiepski interes.

Oczywiście mile widziane są także ładne kolory, choć akurat nie jest to dla mnie priorytet.

Biorąc pod uwagę powyższe kryteria, Nokia Lumia 1520 jest ideałem. Duży, sześciocalowy ekran pozwala mi czytać e-maile i internetowe artykuły wygodniej niż na pięciocalowej Xperii Z, z której dotąd korzystałem – notabene bardzo przyzwoitym smartfonie, najnowszy model Sony Xperia Z2 to bodaj najlepszy dziś wybór dla amatorów telefonów z Androidem. Wyświetlacz Lumii, wykonany w technologii IPS (24-bitowa paleta kolorów, 16 mln odcieni) o rozdzielczości Full HD (1920 x 1080), jest jasny, kontrastowy i ślicznie nasyca barwy. Miło się nań patrzy.

Od kiedy smartfony zaczęły swoimi mikrymi aparatami fotograficznymi robić w miarę przyzwoicie zdjęcia, także ten walor biorę pod uwagę. Telefon w pewnym momencie zaczął mi służyć jako podręczny niezbędnik fotoreportera. Zdarzało mi się robić smartfonem zdjęcia, które potem trafiały nie tylko na blog, ale i do publikacji w profesjonalnych mediach.

I jest to powód, dla którego od dłuższego już czasu miałem apetyt na jakąś Lumię z górnej półki. Nie ma bowiem na rynku aparatów, które robią lepsze zdjęcia. Nokia ponadto dorzuca oprogramowanie pozwalające na łatwe ustawianie ważnych parametrów, jak czas naświetlania, balans bieli czy światłoczułość ISO. Pułap wyznacza fenomenalna Nokia Lumia 1020 z matrycą aż 41,3 megapiskeli, ale Lumia 1520 niewiele od niej odbiega. W tym telefonie także zastosowano technologię PureView, co oznacza wykorzystanie bardzo przyzwoitego jak na tę klasę urządzeń obiektywu firmy Carl Zeiss, matrycy o wysokiej rozdzielczości – w tym przypadku „zaledwie” 20 megapikseli – a także technologii nadpróbkowania pikseli, ułatwiającej zrobienie dobrze doświetlonego, detalicznego zdjęcia również w trudnych warunkach, jak choćby o zmroku.

Aparat jest wystarczająco dobry, abym z Lumią w kieszeni czuł się jako dziennikarz bezpiecznie. Mogę go używać zarówno do dokumentacji, fotografując materiały informacyjne spisane nawet bardzo drobnym drukiem, jak i do robienia zdjęć z myślą o publikacji.

Ach, no tak. Omal zapomniałbym dodać, że bardzo pojemny akumulator (3400 mAh) pozwala się nie martwić, czy robiąc zdjęcia i filmy, nie rozładuję go do cna przed zachodem słońca.

Im dłużej oswajam tę Lumię, tym bardziej jest dla mnie jasne, że dzięki niej nie mam powodu, by korzystać z tabletu. Przynajmniej w jego najbardziej popularnym, poręcznym rozmiarze, z ekranem o przekątnej circa 7 cali. Nie jest wiele większy od sześciocalowego, różnica wielkości nie kompensuje dodatkowego zakupu i niewygody związanej z taskaniem ze sobą w torbie jeszcze jednego urządzenia. Bo i po co? Internet można już przeglądać wystarczająco komfortowo na sześciu calach. Także w trybie WiFi, a gdy działa LTE, wygoda szybkiego transferu nie jest już ograniczona zasięgiem lokalnego hotspotu. Lumia 1520 ma także bardzo wydajną elektronikę, która na pewno nie będzie powodem spowolnienia przy otwieraniu stron lub korzystaniu z programów, w tym gier. No i, last but not least, mimo swych rozmiarów nadal zmieści się w kieszeni marynarki, a od biedy i jeansów.

Po co mi zatem siedmio-, czy nawet ośmiocalowy tablet? Po nic. To urządzenie w danej sytuacji kompletnie nie ma dla mnie sensu.

Fablety, takie jak Nokia Lumia 1520, wyrugują z rynku małe tablety, nie mam co do tego złudzeń. Tablety przetrwają, ale z większymi ekranami: 10-, czy nawet 12-, 13-calowymi, zapewniającymi możliwość pracy w Excelu lub programach graficznych. A po podłączeniu klawiatury, służącej za podstawkę lub ochronę ekranu, pozwalającymi wygodnie napisać dłuższy tekst.